Vroeg of laat krijgt iedereen in zijn leven te maken met verlies. Dit kan een grote impact hebben. Voor het omgaan met verlies is een woord: rouwen. Bij rouwen denken mensen vaak aan het verlies van een dierbaar persoon. Maar men kan ook rouwen om bijvoorbeeld het verliezen van een baan, een relatie, een scheiding, ziekte, handicap, diagnose, miskraam of ongewilde kinderloosheid.

Een verlies kan gepaard gaan met heftige emoties, zoals verdriet, boosheid, angst, verwarring, somber of leeg voelen. Ook kan je onzeker worden (“wie ben ik zonder mijn dierbare?” “hoe kan ik verder leven na dit verlies?”).

Manu Keirse, rouwspecialist en klinisch psycholoog, gelooft niet meer in rouwverwerking. Volgens hem kun je een verlies ‘hoogstens overleven’. Hij stelt ook: ‘Mensen rouwen elk op een eigen manier en er is geen duidelijk afgebakend eindpunt. Het eindresultaat van de rouwarbeid is integreren en herinneren, niet vergeten. Je leert met het verlies te leven, maar dat is iets anders dan verwerken of aanvaarden’.

Rouwen is hard werken en kost veel energie. Veel mensen doen dit met ondersteuning van hun eigen netwerk. Voor anderen is het fijn om hier buiten hun netwerk ondersteuning bij te krijgen.

In mijn praktijk zorg ik voor persoonlijke en deskundige begeleiding bij hulpvragen rondom verlies en rouw. Ik begeleid zowel kinderen, jongeren als volwassenen.

Tijdens de begeleiding probeer ik een veilige plek te creëren waarbij ik oprechte aandacht heb voor de ander om stil te kunnen staan bij het persoonlijke verlies en de impact hiervan. Een plek waar alle gedachtes en gevoelens er mogen zijn zonder rekening te hoeven houden met anderen.  Waar ik uitleg kan geven over wat er onder rouw wordt verstaan en in kan gaan op persoonlijke hulpvragen en handvatten kan aanreiken om met het verlies om te kunnen gaan.